NLRC4 geassocieerde autoinflammatoir syndroom is een zeer zeldzame ziekte veroorzaakt door een mutatie in het NLRC4 gen. Het begint meestal op zuigelingenleeftijd met huiduitslag, ontsteking van de darm en periodes met koorts. Een ernstige complicatie is het voorkomen van het macrofagen activatie syndroom (MAS)

De ziekte begint meestal op zuigelingenleeftijd. De ernst wisselt. Er zijn patiënten waarbij de klachten beperkt zijn tot huiduitslag, spier- en gewrichtspijnen en koorts. Ernstig aangedane kinderen hebben ontsteking van de darmen en steeds terugkerende episodes met koorts. Sommige patiënten hebben ook een netelroos-achtige huidafwijking. Daarnaast kunnen er terugkerende episodes voorkomen met Macrofagen Activatie Syndroom (MAS). Hierbij raken bepaalde afweercellen zo geactiveerd dat ze het eigen lichaam gaan aanvallen. Als gevolg van deze aanval dalen het aantal bloedplaatjes, rode en witte bloedcellen en treedt er koorts op en ontsteking.  MAS kan bij patiënten met een NLRC4 gerelateerde ziekte getriggerd worden door infecties of fysieke stress.

NLRC4 geassocieerde ziekte is een genetische aandoeningen. Het verantwoordelijke gen heet NLRC4 en codeert voor het eiwit NLRC4.  Dit eiwit speelt een belangrijke rol bij ontstekingsreacties. Mutaties (foutjes) in het gen leiden tot een verhoogde functie van het eiwit waardoor ontstekingsreacties versterkt worden. Deze versterkte ontstekingsreacties zijn verantwoordelijk voor de klinische verschijnselen die bij NLRC4 gezien worden. Overige genetische of omgevingsinvloeden kunnen de ernst en de verschijnselen van de ziekte waarschijnlijk beïnvloeden.

Het wordt overgeërfd als autosomale dominante ziekte. Dit betekent dat het niet geassocieerd is met het geslacht en dat soms een van de ouders dezelfde symptomen heeft. Dit type overdracht betekent dat je maar 1 gemuteerd gen hoeft te hebben om de ziekte te krijgen.

Er  moet een verdenking bestaan op NLRC4 geassocieerde ziekte op basis van de ziekteverschijnselen van het kind. De ziekte kan worden bevestigd door middel van een genetische analyse.

Bij patiënten met een mutatie in NLRC4 is er een verhoogde aanmaak van verschillende ontstekingseiwitten, die we cytokines noemen. De belangrijkste cytokines zijn interleukine-1 en 18 (IL-1, IL-18 en γ-interferon), waarbij IL-18 en γ-interferon waarschijnlijk een grote rol speelt bij het ontstaan van het MAS. De behandeling bestaat uit het remmen van deze cytokines door medicijnen te geven die IL-1, IL-18 of  γ-interferon neutraliseren. Van deze behandelingen zijn alleen IL-1 blokkers in Nederland verkrijgbaar. Lang niet alle patiënten reageren goed op deze behandeling en veel patiënten worden nog behandeld met steroïden zoals prednison.

NLRC geassocieerde ziekte is een levenslange ziekte. Het is niet mogelijk deze volledig te genezen omdat het een erfelijke ziekte betreft. De symptomen en de ernst is zijn niet bij alle kinderen hetzelfde. Zelfs binnen hetzelfde gezin zijn niet alle kinderen met deze aandoening in dezelfde mate ziek. De kwaliteit van leven wordt aangetast, aangezien patiënten lijden aan verminderde activiteit, koorts, pijn en herhaaldelijke episodes van ernstige ontsteking. De levensverwachting kan bij ernstig aangedane patiënten verminderd zijn.